W ramach zapraszania na #szkolenie „Wzrost w perspektywie ostatecznej” zamieszczamy fragment artykułu oraz przykładowe ćwiczenie (w wersji prostej – ta bardziej zaawansowana jest oczywiście prezentowana na szkoleniu). Fragment dotyczy drugiego etapu pracy (pierwszy to „Praca z przekonaniami i emocjami”).
Znajdowanie sensu i definiowanie kluczowego przesłania
Kiedy klient jest już w stanie zaakceptować umieranie i śmierć jako naturalną część życia przenosimy się z bolesnej perspektywy przetrwania na perspektywę wzrostu osobowego i wykorzystania daru życia. Ta myśl ma w sobie założenie “w każdym doświadczeniu musi być jakiś sens, który można odkryć!” Przyjmując takie założenie nawet pełen cierpienia proces umierania może być życiową szansą na rozwój osobowy – ostatnią szansą dla umierającego lub głęboką emocjonalnie dla jego bliskich (Fuller, 2009).
Ćwiczenia do zastosowania na tym etapie mają za zadanie pomóc ludziom w odnalezieniu sensu i zdefiniowaniu indywidualnego kluczowego przesłania. Znalezienie sensu w bolesnym doświadczeniu własnego życia pozwala zintegrować je z całą osobistą historią (Currier, Holland, Neimeyer, 2006). To z kolei wpłynie pozytywnie na przekonania i emocje oraz wesprze proces zamykania żałoby (Fuller, 2009). W pracy psychoterapeutycznej wspieramy klienta w nawiązać komunikacji z umierającą (bądź zmarłą) osobą na temat jej przesłania życiowego, tak by mogła docenić doświadczenia życiowe z różnych perspektyw (Walter, 2010; Stroebe, 2010). (…)
Zawsze jest coś czego możemy się nauczyć z relacji i doświadczeń z osobą umierającą lub zmarłą. Jeśli klient jest w stanie docenić i zintegrować to jako przesłanie skierowane w naszą teraźniejszość i przyszłość wspomoże ono proces żałoby i pomoże poradzić sobie ze stratą. Nawet jeśli postrzegamy zachowanie czy życie zmarłego jako zły przykład, to zawsze możemy znaleźć w nim coś co zdefiniujemy jako przesłanie. To życiowe przesłanie będzie spuścizną, która wesprze nasze życie (Frankl, 2008; Stroebe, Shut, 1999; Neimeyer, 1999).
#ĆWICZENIE
Zapytaj klienta:
„Jeśli weźmiesz pod uwagę wszystkie twoje doświadczenia życiowe związane z umierającym /zmarłym, a przede wszystkim te, które miały na ciebie największy wpływ, to jakie będzie kluczowe przesłanie płynące z życia tej osoby ku tobie?”
„Możesz przypominać sobie wszystkie doświadczenia, zarówno te dobre jak i złe, jednak pamiętaj o tym, by sformułować kluczowe przesłanie jako bardzo pozytywną radę lub wiedzę mającą wzbogacić twoje życie. Nie chodzi tu o sens życia tej osoby. Ani o wiadomość, którą miałby tobie zostawić.”
Poproś klienta o zdefiniowanie kluczowego przesłania, powiedz:
- „Przypomnij sobie kilka doświadczeń, których doświadczyłeś w związku z tą osobą.
- Zdefiniuj kluczowe przesłanie. Przyjmij radę, którą w rezultacie, dzięki życiu tej osoby otrzymujesz. Niech przesłanie to będzie rezultatem całego doświadczenia jakie cię ze zmarłym / umierającym łączy.
- Zdefiniuj kluczowe przesłanie, które docenisz w całym swoim życiu i zatrzymasz jako dar w umyśle i sercu.”
Na warsztacie poznasz i przećwiczysz, jeszcze kilka sposobów pracy ze znaczeniem i sensem w perspektywie ostatecznej.
A jeśli czujesz się zachęcony/zachęcona to możesz zapisać się już dziś!